Terapia ustno-twarzowa polega na stymulowaniu specyficznych punktów i mięśni klatki piersiowej, szyi, karku oraz twarzy biorących udział w procesach jedzenia, mówienia oraz wyrażania emocji poprzez mimikę. Podczas terapii terapeuta wykorzystując różnorodne formy masażu stymuluje okolicę ustno-twarzową, a także wnętrze jamy ustnej. U dzieci z tzw. neofobią żywieniową, czyli unikających pewnych typów pokarmów terapię ustno-twarzową łączy się z terapiami sesnorycznymi.

Została opracowana z myślą: usprawniania odruchów związanych z ustawieniem głowy, ssaniem, przełykaniem, żuciem, gryzieniem wspomagania procesów związanych z rozwojem mowy. W trakcie zajęć terapeuta dostosowuje różnorodne formy terapii m.in. terapię ustno-twarzową według dr Swietłany Masgutowej, elementy terapii Castillo Moralesa.

Dla dzieci i osób dorosłych z asymetrią twarzy z zespołem wad wrodzonych np. zespól Downa z autyzmem z zaburzeniami lub opóźnieniami w rozwoju mowy dziecięcym porażeniem mózgowym z zaburzeniami gryzienia, ssania, żucia itp. z nadpobudliwością lub agresją z niezintegrowanymi odruchami twarzy np. z silną potrzebą ssania, lub gryzienia (obgryzanie paznokci, ubrań, uporczywe ssanie kciuka itp.)

W zależności od sytuacji wyjściowej efekty terapii dotyczą: wywołania wokalizacji, wsparcia w rozwoju mowy poprawy umiejętności artykulcji poprawy funkcji oddechowej normalizacji napięcia mięśni twarzy, języka, warg wzbogacenia mimiki twarzy, zmniejszenie nadmiernego ślinienia poprawę i normalizację funkcji pokarmowych, jak gryzienie, ssanie itp.